โรคใคร่เด็ก อาการทางจิตที่อันตราย แต่รักษาได้

โรคใคร่เด็ก

โรคใคร่เด็ก หรือเพโดฟิเลีย เป็นการอาการทางจิตที่เกิดจากการเจริญเติบโตทางจิตที่มีข้อบกพร่องมาตั้งแต่วัยเด็ก อาจเกิดจากสภาวะแวดล้อมที่ไม่เหมาะสม วิธีที่ถูกเลี้ยงมาอย่างไม่เหมาะสม ทั้งการถูกกระทำชำเรา กดขี่ข่มเหง บังคับขู่เข็ญ แม้กระทั่งการถูกบังคับไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับเพศตรงข้ามมากเกินไป หรือถูกบังคับให้ประพฤติตัวตามกฎระเบียบที่เคร่งครัดมากเกินไป จนทำให้เด็กเจริญเติบโตด้วยบุคลิกภาพที่ไม่สมวัย

เมื่อคนเหล่านี้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ ด้วยจิตใจที่รู้สึกว่าอยากชดเชยความรู้สึก และส่วนที่ขาดหายไปในวัยเด็ก สิ่งที่อยากทำแต่ทำไม่ได้ สิ่งที่ถูกกระทำให้อับอายเจ็บปวด ทุกความกดดันที่เคยได้รับ เมื่อถึงจุดหนึ่งที่มีอิสระ ไม่ใช่ผู้ถูกกระทำอีกต่อไป เขาเหล่านั้นก็อาจจะมีพฤติกรรมที่ผิดปกติไปจากคนอื่น

ผู้ป่วยโรคใคร่เด็ก อาจมีความเก็บกดจากสิ่งที่ตัวเองเคยโดนเมื่อครั้งยังเด็ก แม้ว่าจะเอ็นดู เล่น และดูแลเด็กมากแค่ไหน แต่ยังมีความรู้สึกลึกๆ ที่บ่งบอกว่าความสุขที่ได้รับยังไม่สามารถชดเชยกับสิ่งที่ตัวเองเคยสูญเสียไปเมื่อครั้งที่ตัวเองยังเป็นเด็กได้ จึงทำให้มีความคิดเบี่ยงเบนไปมีความปรารถนาที่จะระบายความใคร่ต่อคนที่เป็นเด็ก โดยอาจมองเด็กเหล่านั้นเป็นตัวแทนของตัวเองในสมัยอดีต และลงมือกระทำกับสิ่งที่ตัวเองเคยโดนเมื่อครั้งยังเด็ก หรือกระทำในสิ่งที่ถูกสั่งห้าม ซึ่งอาจนำพามาสู่การกระทำชำเราเด็กเล็กๆ นั่นเอง

ผู้ป่วยโรคใคร่เด็ก มักไม่มีพฤติกรรมแสดงออกที่รุนแรงอย่างชัดเจน เช่น ขี้เหล้าเมายาอาละวาดใส่คนอื่น เพราะตอนเด็กอาจถูกเลี้ยงดูให้อยู่ภายใต้กฎเกณฑ์หลายอย่าง จนอาจทำให้ภายนอกดูเป็นคนที่อยู่ในระเบียบ และอยู่ภายใต้กฎหมายอยู่ตลอด ดังนั้นการจะพบผู้ป่วยโรคใคร่เด็กในสายอาชีพธรรมดาๆ ตามปกติ มีคุณภาพชีวิตทีดีตามปกติ ไปจนถึงผู้หลักผู้ใหญ่ที่มีหน้าที่การงานมั่นคง ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกนัก ดังจะเห็นจากข่าวหน้าหนึ่งในเมืองไทยที่พบครูกระทำชำเรานักเรียน น้าชายกระทำชำเราหลานสาว เป็นต้น

รักเด็ก VS ใคร่เด็ก

ผู้ป่วยโรคใคร่เด็ก ไม่ได้หมายถึงคนที่มีความสัมพันธ์กับคนที่อายุน้อยกว่าตัวเองมากๆ เท่านั้น แต่เฉพาะเจาะจงไปถึงผู้ที่มีความต้องการทางเพศกับเด็กเล็กอายุน้อยในวัยที่ต่ำกว่าวัยบรรลุนิติภาวะ (ต่ำกว่า 18 ปี) โดยเฉพาะเด็กเล็กมากๆ ในแบบที่สังคมอาจไม่เข้าใจ เช่น เด็กวัยประถม ไปจนถึงทารก และไม่มีความต้องการทางเพศ หรือไม่สามารถมีความสุขกับการมีเพศสัมพันธ์กับคนในวัยใกล้เคียงกันได้

ปัญหาของผู้ป่วยโรคใคร่เด็ก

หากเป็นผู้ป่วยอายุ 50-60 ปี แล้วมีเพศสัมพันธ์กับหญิงสาวอายุ 20-30 ปี ไม่ถือว่าเป็นเรื่องผิดปกติ และไม่ถือว่าเป็นโรคใคร่เด็ก แต่ที่เป็นปัญหาคือการที่ผู้ใหญ่มีเพศสัมพันธ์กับเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ รวมถึงเด็กเล็กๆ ที่ยังอยู่ในวัยที่การเจริญเติบโตของร่างกายยังไม่เต็มที่ เช่น เด็กทารก เด็กวัยประถม หากมีเพศสัมพันธ์กันเกิดขึ้น นอกจากจะผิดกฎหมายเต็มๆ แล้ว ยังเป็นการสร้างปัญหา สร้างปมในใจของเด็ก และอาจสร้างผู้ป่วยโรคใคร่เด็กเพิ่มขึ้นในอนาคตได้อีกด้วย

โรคใคร่เด็ก รักษาได้

โรคใคร่เด็กที่เป็นอาการทางจิต สามารถรักษาได้ตามคำแนะนำของจิตแพทย์ โดยอาจจะเริ่มจากการปรับพฤติกรรมของผู้ป่วยให้มีจิตใจที่เข้มแข็ง ยับยั้งชั่งใจที่ไม่กระทำผิดต่อเด็กได้ อาจเพิ่มการรักษาด้วยยาที่ช่วยลดความรู้สึกทางเพศ หรือยาต้านโรคซึมเศร้า รวมไปถึงแนะนำวิธีรับมือกับอารมณ์ และความรู้สึกของตัวเอง ทั้งเรื่องผิดชอบชั่วดีที่ยับยั้งไม่ให้ผู้ป่วยกระทำความผิด และการควบคุมความรู้สึกทางเพศต่อเด็ก เพื่อให้มีความสัมพันธ์ต่อคนในวัยที่เหมาะสมด้วย

ขอขอบคุณ

ข้อมูล :นพ.อภิชาติ จริยาวิลาศ จิตแพทย์ และโฆษกกรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข,วิชาการ

ภาพ :iStockhttps://www.sanook.com/health/9549/